Verrekte pannenkoek!

Heb je het wel eens over iemand gedacht? Of zei iemand dit ooit tegen jou, omdat je iets doms of onhandigs deed? Mij gebeurt het bijna dagelijks. Dat ik een tikkeltje onhandig ben, is echt véél te licht uitgedrukt.

Ook met huwelijken bega ik wel eens een blunder. Bijvoorbeeld bij die van een van mijn beste vriendinnen. Toen zij en haar man trouwden, was ik nog niet heel lang als trouwambtenaar aan de gang. Het was een grote ceremonie, dus ik vond het kéi spannend. Maar na het welkomstwoord verdween de trilling in mijn stem en ging het hartstikke goed. Mijn speech liep zoals ik hoopte. Een vriend van de bruidegom droeg een prachtig gedicht voor. Familie van het bruidspaar speelde live muziek tijdens de ceremonie. Het allerbelangrijkste: ze zeiden ‘ja’ tegen elkaar. Waarna ik vol enthousiasme vertelde dat het tijd was om de trouwakte te tekenen. Daar was de hartverzakking. Hoe gaan we die trouwakte tekenen… zonder pen?!

De livemuziek tijdens de ceremonie was mijn redding. Dat leverde precies genoeg tijd op voor een sprintje van de ceremoniemeester naar binnen voor een zwarte pen - een alleraardigst sprintje zelfs, ik was onder de indruk!

Gelukkig kwam zo alles weer op z'n pootjes terecht. En kan ik er nu om lachen. Sindsdien ben ik nooit meer een pen vergeten, dat snap je.

17 maart 2023